 |
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
|
Αποκτήστε Συνδρομή στον Μπολσεβίκο, Όργανο της Τροτσκιστικής Ομάδας της Ελλάδας |
|
||||
|
||||||
|
||||||
|
Παλεύοντας για την Επαναστατική Συνέχεια Οι ιδέες του επαναστατικού Μαρξισμού δεν υπάρχουν αφηρημένα, αλλά μεταφέρονται μέσα από διαδοχικές γενιές επαναστατών αγωνιστών. Ο Jim Robertson, ο ιδρυτής της διεθνούς μας τάσης, αφιέρωσε πολύ από την ενέργειά του στο να εξοπλίσει πολιτικά μια νέα γενιά μάχιμων κομμουνιστών. Αυτή η μέριμνα ζωτικής σημασίας εκφράζεται στο παρακάτω απόσπασμα από τον Λέον Τρότσκι, όπου μαζί με τον Β. Ι. Λένιν ηγήθηκε της Οκτωβριανής ρωσικής Επανάστασης του 1917, και από τον James P. Cannon, ιδρυτικού ηγέτη του αμερικανικού Τροτσκισμού. Η Διεθνής Κομμουνιστική Ένωση επιδιώκει να διατηρήσει και να επεκτείνει την προλεταριακή, επαναστατική και διεθνιστική παράδοση των Μαρξιστών προγόνων μας στην πάλη μας για την επανασφυρηλάτηση της Τετάρτης Διεθνούς, το απαραίτητο εργαλείο να ηγηθεί της εργατικής τάξης στην εξουσία παγκοσμίως. Κι όμως, νομίζω ότι η δουλειά στην οποία είμαι τώρα δοσμένος, παρά την εξαιρετικά λειψή και κομματιαστή φύση της, είναι η σημαντικότερη δουλειά της ζωής μου – πολύ πιο σημαντική από το 1917, πολύ πιο σημαντική από την περίοδο του εμφυλίου πολέμου ή όποια άλλη. Για πιότερη σαφήνεια θα ‘βαζα έτσι τα πράγματα. Αν δεν ήμουν παρών το 1917 στην Πετρούπολη, η Οκτωβριανή Επανάσταση θα γινόταν – με τον όρο ότι θα ήταν παρών ο Λένιν και θα διεύθυνε.... Έτσι δεν μπορώ να μιλήσω για το «απαραίτητο» της δουλειάς μου, ακόμα και για την περίοδο από το 1917 ως το 1921. Μα τώρα η δουλειά μου είναι «απαραίτητη» με όλη τη σημασία της λέξης. Δεν υπάρχει καμιά αλαζονεία σ’ αυτό. Η κατάρρευση των δύο Διεθνών έχει θέσει ένα πρόβλημα που κανείς από τους ηγέτες αυτών των Διεθνών δεν είναι καν σε θέση να λύσει. Οι εναλλαγές της προσωπικής μου μοίρας μ’ έχουν φέρει αντιμέτωπο με τούτο το πρόβλημα και μ’ έχουν εξοπλίσει με σημαντική πείρα για να καταπιαστώ μ’ αυτό. Δεν υπάρχει τώρα κανείς, εκτός από μένα, να εκπληρώσει την αποστολή του εξοπλισμού μιας νέας γενιάς με την επαναστατική μέθοδο, πάνω από τα κεφάλια των ηγετών της Δεύτερης και Τρίτης Διεθνούς. Και είμαι απόλυτα σύμφωνος με τον Λένιν (ή καλύτερα με τον Τουργκένιεφ) πως το χειρότερο ελάττωμα είναι να ‘σαι πάνω από πενηνταπέντε χρονών. Χρειάζεται τουλάχιστον κάπου πέντε χρόνια ακόμα αδιάκοπη δουλειά για να εξασφαλίσω τη διαδοχή. — Λέον Τρότσκι, «Ημερολόγιο της Εξορίας» (25 Μαρτίου 1935) * * * Επίσης θυμάμαι τα λόγια του Τρότσκι που έγραψε στο Ημερολόγιο της Εξορίας του, όταν ήταν στη Νορβηγία και ήταν δεμένος χειροπόδαρα και δεν ήταν καλά στην υγεία του και ήταν 55 χρονών…. Είπε: Πρέπει να ζήσω άλλα πέντε χρόνια για να προετοιμάσω τη διαδοχή. Έχω σκεφτεί συχνά αυτές τις λέξεις [και] ότι αυτό είναι το απώτερο καθήκον των ηγετών – να προετοιμάσουν τη διαδοχή. Και κάποιοι από εμάς το έκαναν συνειδητά, κυρίως εγώ. Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να τα κάνει όλα, όπως πολλοί τρελοί πιστεύουν ότι μπορούν. Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει για πάντα και η σπουδαιότερη συνεισφορά του είναι να προετοιμάσει κάποιους άλλους για να πάρουν τη θέση του. — James P. Cannon, «Συνέντευξη με τον Harry Ring» (13 Φεβρουαρίου 1974) |
|
|
|
||||||||
