Αποκτήστε Συνδρομή στον Μπολσεβίκο, Όργανο της Τροτσκιστικής Ομάδας της Ελλάδας

Αρχείο

	Ο Μπολσεβίκος Τεύχος 5	Μάιος 2019

Οι Εργάτες Πρέπει να Συντρίψουν τη Φασιστική Απειλή!

Καμία Αυταπάτη στο Καπιταλιστικό Κράτος Για την Κινητοποίηση των Εργατικών Σωματείων/Μειονοτήτων

Στα τέλη Νοέμβρη του περασμένου χρόνου ο 63χρονος Αλβανός εργάτης γης Πετρίτ Ζίφλε δολοφονήθηκε στην Κέρκυρα από φασίστα με αφορμή το μακεδονικό ζήτημα. Σύμφωνα με την Εφημερίδα των Συντακτών (07/12/2018), ο δολοφόνος «φέρεται να έχει στενούς δεσμούς με τη Χρυσή Αυγή». Το σοβινιστικό παραλήρημα για το μακεδονικό ζήτημα έχει αποθρασύνει περαιτέρω τα φασιστικά αποβράσματα με αποτέλεσμα να πραγματοποιηθούν μία σειρά επιθέσεις ενάντια σε μετανάστες και αριστερούς.

Η επίθεση κατά 30χρονου Πακιστανού τον Μάρτιο στη Σαλαμίνα, η επίθεση τα μεσάνυχτα της Δευτέρας 18 προς ξημερώματα Τρίτης 19 Μαρτίου στο κέντρο της Αθήνας ενάντια σε πρόσφυγα διερμηνέα του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες και σε έναν φίλο του, η επίθεση στα γραφεία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις Σέρρες τον Φεβρουάριο, είναι κάποια από τα πολλά παραδείγματα που φανερώνουν ότι οι φασίστες με τα τάγματά τους νιώθουν ελεύθεροι να κατεβαίνουν στους δρόμους και να επιτίθενται σε όποιον αποτελεί στόχο τους. Οι απειλές των νεοναζιστών της Χρυσής Αυγής με σκοπό να ακυρώσουν την εκδήλωση που διοργάνωσαν από κοινού η Στέγη Μακεδονικού Πολιτισμού και η ΕΕΣ-­Ουράνιο Τόξο (ένα κόμμα που εκπροσωπεί τη μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα) πέρυσι τον Οκτώβριο, η βεβήλωση του μνημείου της εβραϊκής νεκροπόλεως στη Θεσσαλονίκη αποδεικνύουν ότι είναι απαραίτητη η κινητοποίηση των εργατικών σωματείων στην κεφαλή όλων όσων είναι στόχος των φασιστών – εθνικές μειονότητες, μετανάστες, Ρομά, ομοφυλόφιλοι, διεμφυλικοί – για να σταματήσουμε τη φασιστική απειλή τώρα όσο είναι ακόμα στα σπάργανα.

Η άνοδος των φασιστών έχει τροφοδοτηθεί από μια δεκαετία σκληρής λιτότητας, όπου με τις διαταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ιμπεριαλιστικού αυτού καρτέλ, και με τις ευλογίες των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, οι εργαζόμενοι έχουν φορτωθεί στις πλάτες τους την κρίση των καπιταλιστών. Το δημοψήφισμα του 2015, αποτέλεσε κομβικό σημείο στη χώρα. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, υπό τις διαταγές των ιμπεριαλιστών της ΕΕ και συγκεκριμένα της Γερμανίας, έριξε στα σκουπίδια το ξεκάθαρο ΟΧΙ των εργαζομένων ενάντια στη λιτότητα και την ΕΕ. Η μετατροπή του ΟΧΙ σε ΝΑΙ ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για την εργατική τάξη, που παλεύει με νύχια και με δόντια, που έχει λυγίσει αλλά δεν έχει τσακιστεί από τη δεκαετή καπιταλιστική λιτότητα. Η ανεργία, οι περικοπές, οι απολύσεις έχουν δώσει αέρα στα πανιά των φασιστών. Έξω από την ΕΕ και το Ευρώ Τώρα! Κάτω η ΕΕ! Για μία Εργατική Ευρώπη!

Σήμερα οι φασίστες στοχεύουν κυρίως μετανάστες και αριστερούς αλλά όπως έγινε ξεκάθαρο τη δεκαετία του 1930, ο τελικός στόχος των φασιστών δεν είναι άλλος από τη συντριβή του οργανωμένου εργατικού κινήματος. Ο Λέον Τρότσκι εξήγησε τη σημαντικότητα του φασισμού για τη μπουρζουαζία:

«Ο ιστορικός ρόλος του φασισμού είναι να συντρίβει την εργατική τάξη, να καταστρέφει τις οργανώσεις της, να πνίγει τις πολιτικές ελευθερίες όταν οι καπιταλιστές αποδείχνονται πια ανίκανοι να διευθύνουν και να κυριαρχούν με τη βοήθεια του δημοκρατικού μηχανισμού».

— «Που Βαδίζει η Γαλλία; (1934-1936)», Λέον Τρότσκι, Εκδόσεις: Πρωτοποριακή Βιβλιοθήκη, Αθήνα 1977

Η ελληνική μπουρζουαζία έχει μακρά ιστορία βάναυσης αγριότητας ενάντια στην εργατική τάξη, καταφεύγοντας σε δεξιά τρομοκρατία και στρατιωτικές δικτατορίες για να τσακίσει το εργατικό κίνημα. Ο φασισμός όμως είναι κάτι το διαφορετικό. Είναι η αντεπαναστατική κινητοποίηση, από το μεγάλο κεφάλαιο, των κατεστραμμένων και εξοργισμένων από την κρίση μικροαστών καθώς και του λούμπεν προλεταριάτου ενάντια στους εργάτες, τις εθνικές μειονότητες και τους μετανάστες, οι οποίοι χρησιμοποιούνται ως αποδιοπομπαίοι τράγοι για την καπιταλιστική οικονομική κατάρρευση. Οι Έλ-

ληνες καπιταλιστές στο σήμερα μπορεί να μη χρειάζεται να δώσουν την εξουσία στα χέρια των τραμπούκων της Χρυσής Αυγής, τους κρατούν όμως ως εφεδρεία για να τους εξαπολύσουν κατά του προλεταριάτου – όταν νιώσουν ότι η κυριαρχία τους απειλείται από την εργατική τάξη. Οι καπιταλιστές σίγουρα δεν έχουν ξεχάσει ότι παραλίγο να χάσουν την εξουσία τους τη δεκαετία του 1940 και έχουν στο νου τους ότι αυτό μπορεί να ξαναγίνει και στο μέλλον. Ήταν η εξαπόλυση των αντικομμουνιστικών αποβρασμάτων ενάντια στο ΚΚΕ μετά τον Δεκέμβρη του 1944 που ανάγκασε τους Σταλινικούς να μπουν στον εμφύλιο πόλεμο.

Η ΕΕ έχει επιβάλλει λιτότητα στους εργάτες σε ολόκληρη την Ευρώπη. Έτσι, παράγει εθνικιστικό δηλητήριο στρέφοντας τους εργάτες τον έναν ενάντια στον άλλον και προωθώντας ρατσισμό κατά των μεταναστών. Η έλλειψη μιας ηγεσίας αφοσιωμένης στην ταξική πάλη και η καπιταλιστική οικονομική κρίση έχει επιφέρει την άνοδο δεξιών, ρατσιστικών και φασιστικών δυνάμεων σε όλη την Ευρώπη. Είναι ακριβώς η παρακμή του καπιταλισμού που δημιουργεί τις συνθήκες για την άνοδο των φασιστών και επομένως η πάλη ενάντια στο φασισμό είναι αναπόσπαστη από την πάλη για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος.

Ωστόσο, οι γραφειοκρατικές ηγεσίες των σωματείων είναι δεσμευμένες στο καπιταλιστικό σύστημα και δένουν τους εργάτες στο άρμα της ταξικής συνεργασίας. Οι γραφειοκράτες των σωματείων αν και έχουν πραγματοποιήσει αναρίθμητες απεργίες και διαδηλώσεις, δεν έχουν ως σκοπό να προκαλέσουν την καπιταλιστική τάξη πραγμάτων αλλά απλώς να ασκήσουν πίεση προς το αστικό κοινοβούλιο και να καλμάρουν την οργή των εργατικών μαζών. Οι ηγεσίες τόσο της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ όσο και του ΠΑΜΕ δεν έχουν διεξάγει μία αποτελεσματική πάλη ενάντια στην ατελείωτη λιτότητα, ακόμα λιγότερο για μια πραγματική υπεράσπιση των μεταναστών ενάντια στους φασίστες. Το εργατικό κίνημα πρέπει να παλέψει για πλήρη πολιτικά δικαιώματα για όλους τους μετανάστες! Όχι απελάσεις! Εργατικές αμυντικές φρουρές είναι απαραίτητες ως όργανα αυτοάμυνας για την υπεράσπιση όλων των εργατικών οργανώσεων, των μεταναστών στις γειτονιές που ζουν και όσων είναι επικείμενος στόχος των φασιστών.

Αυτό που είναι αναγκαίο μέσα στα σωματεία είναι μια ηγεσία πραγματικά αφοσιωμένη στην ταξική πάλη, που θα βασίζεται στην κατανόηση ότι τα συμφέροντα του προλεταριάτου είναι εκ διαμέτρου αντίθετα με αυτά των αφεντικών. Η πάλη για μια τέτοια προοπτική είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την πάλη για τη σφυρηλάτηση ενός διεθνιστικού επαναστατικού κόμματος της πρωτοπορίας. Ενός κόμματος ικανού να ηγηθεί της εργατικής τάξης στην εξουσία επικεφαλής όλων των καταπιεσμένων, για να απαλλοτριώσει τους καπιταλιστές και να ανοικοδομήσει την κοινωνία για τα συμφέροντα των εργαζόμενων, που θα δρα ως «ένας τύπος λαϊκού κήρυκα, που να ξέρει ν’ αντιδρά σ’ όλες τις εκδηλώσεις αυθαιρεσίας και καταπίεσης, όπου κι αν παρουσιάζονται, όποιο στρώμα ή τάξη κι αν αφορούν» («Τι να Κάνουμε;», Άπαντα Λένιν, τόμος 6, Εκδόσεις: Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1986).

ΚΚΕ: Κοινοβουλευτικός Οπορτουνισμός και Εθνικιστικός Λαϊκισμός

Σε ένα φυλλάδιο για τις εκλογές το ΚΚΕ καλεί για: «Ισχυρό ΚΚΕ, για να υπάρχει πραγματικό μέτωπο στην ακροδεξιά και το φασισμό. Για να γκρεμιστεί η εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή απ’ την τρίτη θέση, για να δυναμώσει η πάλη ενάντια στο σύστημα, τα συμφέροντα που γεννούν και τρέφουν το φασισμό» (Ισχυρό ΚΚΕ παντού! Γιατί μαζί μπορούμε να κάνουμε την πραγματική διαφορά, 11 Φεβρουαρίου). Έτσι, το ΚΚΕ διεξάγει την «πάλη» ενάντια στη Χρυσή Αυγή στα πλαίσια του αστικού κοινοβουλίου, δηλαδή με το να κερδίσει περισσότερες έδρες απ’ ότι οι φασίστες. Έχουμε συνταρακτικά νέα για το ρεφορμιστικό ΚΚΕ. Η Χρυσή Αυγή δεν αποτελεί απλά «ένα ακόμα κόμμα-στυλοβάτη του καπιταλισμού» που βασίζεται στο κοινοβούλιο (Χρυσή Αυγή – «Δεκανίκι» του Καπιταλισμού στην Ελλάδα, Κομμουνιστική Επιθεώρηση, τεύχος 5, 2018). Ενώ χρησιμοποιούν το κοινοβούλιο ως πλατφόρμα για γενοκτονία, οι φασίστες «συζητούν» στους δρόμους με μαχαίρια και ρόπαλα ενάντια – μεταξύ άλλων – και των εργατών του ΚΚΕ. Με αυτό τον τρόπο, ο φασισμός με τα λόγια του Τρότσκι, επιχειρεί να «ατσαλώσει τις συμμορίες του σ’ αυτές τις επιθέσεις, να σπείρει στις γραμμές των εργατών την απογοήτευση και την έλλειψη εμπιστοσύνης στη δύναμή τους» [«Που Βαδίζει η Γαλλία; (1934-1936)», όπως παραπάνω].

Είναι αξιοσημείωτο ότι τον Σεπτέμβριο του 2013 το ΚΚΕ μετά από τη φασιστική δολοφονία του Παύλου Φύσσα και την επίθεση των χρυσαυγιτών κατά μελών του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, κινητοποίησε τα σωματεία του, σε μία μαζική διαδήλωση χιλιάδων εργατών για να σταματήσουν τη Χρυσή Αυγή από το να συγκεντρωθεί και να πραγματοποιήσει μία ρατσιστική διανομή τροφίμων στη Νίκαια «μόνο για Έλληνες». Οι φασίστες απλά δεν εμφανίστηκαν. Αυτό δίνει απλά μία γεύση της δύναμης που το ΚΚΕ μπορεί να κινητοποιήσει. Ωστόσο, οι προλεταριακές κινητοποιήσεις για να σταματηθούν οι φασίστες – που θα πρέπει να αποτελούνται από όλα τα σωματεία συμπεριλαμβανομένου και του ΠΑΜΕ – δεν είναι το πρόγραμμα του ΚΚΕ. Αυτή η κινητοποίηση αποτελεί εξαίρεση στις συνήθεις πρακτικές του ΚΚΕ όπου απλά καλεί για την «απομόνωση» των φασιστών.

Το Σταλινικό ΚΚΕ μπορεί να πει ότι μόνο με τον σοσιαλισμό θα βάλουμε τέλος στον φασισμό. Αυτό είναι σωστό, αλλά δεν απαντά στο τι χρειάζεται να γίνει τώρα που η κατάσταση δεν είναι επαναστατική. Μέσα από την πάλη για να σταματηθούν οι φασίστες είναι που η εργατική τάξη μπορεί να κερδίσει στις τάξεις τις τους απελπισμένους μικροαστούς – που ταλανίζονται από την οικονομική κρίση και οι οποίοι εάν δεν κερδηθούν στον δρόμο του προλεταριάτου μπορεί να αποτελέσουν τη βάση του φασισμού – και να ενισχύσει τις δυνάμεις της ώστε να προετοιμαστεί για την επαναστατική ανατροπή της αστικής τάξης, καθοδηγούμενη από ένα Λενινιστικό/Τροτσκιστικό κόμμα.

Το KKE αποτελεί την κύρια πηγή μέσα στην εργατική τάξη που σπέρνει εθνικιστικό δηλητήριο. Το πρόγραμμα του εθνικιστικού-λαϊκισμού που προωθεί δένει την εργατική τάξη και όλους τους εργαζόμενους με τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης και αποτελεί εμπόδιο για την εργατική επανάσταση. Αυτό είναι περισσότερο από ξεκάθαρο στη στάση τους για το μακεδονικό ζήτημα. Όπως γράψαμε:

«Παπαγαλίζοντας τους χειρότερους από τους Έλληνες σοβινιστές, το ΚΚΕ διακηρύσσει “ότι δεν υπάρχει ιστορικά διαμορφωμένο ‘μακεδονικό’ έθνος, ‘μακεδονική’ εθνότητα, ‘μακεδονική’ γλώσσα που είναι η βάση του αλυτρωτισμού και ότι εγείρουν ζητήματα ύπαρξης μειονότητας, άρα και διεκδικήσεων, δήθεν υπεράσπισης δικαιωμάτων της κλπ”».

— «Ελληνικό Σοβινιστικό Παραλήρημα για τη Μακεδονία», Ο Μπολσεβίκος, τεύχος 4, Απρίλιος 2018

Αντίθετα με τον ελληνικό σοβινισμό που προωθεί το ΚΚΕ, η Τροτσκιστική Ομάδα της Ελλάδας παλεύει για το δικαίωμα της μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα στην εθνική αυτοδιάθεση, που σημαίνει το δικαίωμα των εθνικά Μακεδόνων να αποσχιστούν και να σχηματίσουν το δικό τους κράτος ή να ενωθούν με το υπάρχον κράτος της Μακεδονίας. Παλεύουμε για τη Σοσιαλιστική Ομοσπονδία των Βαλκανίων. Είναι καθήκον των Λενινιστών να καταπολεμήσουν τον ελληνικό σοβινισμό μέσα στους εργάτες και να τους εκπαιδεύσουν στο πνεύμα του γνήσιου διεθνισμού.

ΣΕΚ/ΚΕΕΡΦΑ: Πίστη στο Καπιταλιστικό Κράτος

Το ρεφορμιστικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (ΣΕΚ) και η ΚΕΕΡΦΑ συχνά κινητοποιούνται για την ανάδειξη επιθέσεων ενάντια σε μετανάστες και διοργανώνουν πορείες και διαμαρτυρίες. Η αλήθεια είναι όμως ότι το ΣΕΚ και η ΚΕΕΡΦΑ επίσης δεν έχουν το πρόγραμμα για να σταματήσουν τους φασίστες.

Οι ρεφορμιστές του ΣΕΚ για χρόνια επιδίδονται σε μία καμπάνια για να μπουν φυλακή οι δολοφόνοι νεοναζί της Χρυσής Αυγής, δημιουργώντας την αυταπάτη στους εργαζόμενους ότι το καπιταλιστικό κράτος μπορεί να «καθαρίσει» την ελληνική κοινωνία από τους φασίστες. Επιπλέον, το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή έχει τεράστια επιρροή στην αστυνομία και στους αξιωματικούς του στρατού, καθιστά αυτή την ψευδαίσθηση ακόμα πιο επικίνδυνη. Το καπιταλιστικό κράτος – όπως μας έχει διδάξει ο Λένιν – δεν είναι ουδέτερο αλλά είναι «η “ιδιαίτερη δύναμη καταπίεσης” του προλεταριάτου από την αστική τάξη...», που αποτελείται από τους «ιδιαίτερους σχηματισμούς των ένοπλων ανθρώπων, που έχουν στη διάθεσή τους τις φυλακές κτλ». Το αστικό κράτος με την αστυνομία, τα δικαστήρια, το στρατό, τις φυλακές κτλ., αυτή η «ιδιαίτερη δύναμη καταπίεσης», έχει ως στόχο την υπεράσπιση της ατομικής ιδιοκτησίας των καπιταλιστών ενάντια στην εργατική τάξη και όλους τους καταπιεσμένους («Κράτος και Επανάσταση», Άπαντα Λένιν, τόμος 33, Εκδόσεις: Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1986).

Αποτελεί λοιπόν ψευδαίσθηση ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί με οποιονδήποτε τρόπο προς το συμφέρον των εργατών. Γι’ αυτό τον λόγο δεν καλούμε για την απαγόρευση των φασιστών διότι τέτοιες απαγορεύσεις θα χρησιμοποιηθούν αναπόφευκτα από τους καπιταλιστές ενάντια στους αριστερούς και στο εργατικό κίνημα. Η εργατική τάξη «δεν μπορεί να πάρει απλώς στα χέρια της την έτοιμη κρατική μηχανή και να τη βάλει σε κίνηση για τους δικούς της σκοπούς», αλλά πρέπει «να συντρίψει, να τσακίσει, να ανατινάξει όλη την κρατική μηχανή» και να την αντικαταστήσει με τη δική της ταξική δικτατορία, τη «δικτατορία του προλεταριάτου» (όπως παραπάνω).

Το ρεφορμιστικό πρόγραμμα των ΣΕΚ/ΚΕΕΡΦΑ αποτελεί εμπόδιο στη συνείδηση των εργατικών μαζών, δηλαδή στην κατανόηση ότι για να βάλουμε ένα τέλος στον φασισμό, πρέπει να βάλουμε και ένα τέλος στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που τον αναπαράγει. Έτσι, η αντιφασιστική τους δουλειά κατευθύνεται από την πίστη ότι το καπιταλιστικό κράτος με τις κυβερνήσεις του μπορεί – με μία σωστή δόση πίεσης από «τα κάτω», από το «κίνημα» – να κινηθεί σε μία κατεύθυνση πιο «ανθρώπινη» για τους εργαζόμενους και για τους μετανάστες και για «ένα κόσμο χωρίς νεοναζί και ρατσισμό». Με λίγα λόγια θέλουν να «καθαρίσουν» το καπιταλιστικό «δημοκρατικό» σύστημα. Όμως ο φασισμός δεν αποτελεί παρέκκλιση του καπιταλισμού, αλλά είναι ενδημικός στον καπιταλισμό.

Επανασφυρηλάτηση της Τετάρτης Διεθνούς

Μετά το ξεπούλημα του δημοψηφίσματος από τον ΣΥΡΙΖΑ, η Τροτσκιστική Ομάδα της Ελλάδας (ΤΟΕ) δημοσίευσε ένα φυλλάδιο με τίτλο «ΑΡΚΕΤΑ» που καλούσε για την οικοδόμηση Εργατικών Επιτροπών Δράσης ώστε να παλέψουμε για τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων και για να συνδεθούν αυτοί οι αγώνες στην πάλη για μία εργατική κυβέρνηση που θα δρα για τα συμφέροντά τους και θα βρίσκεται υπό τον έλεγχό τους. Τονίσαμε ότι αυτή η μάχη δεν μπορεί να κερδηθεί μέσα στα κοινοβουλευτικά πλαίσια. Καλούσαμε για: Διαγραφή του χρέους! Πάλη ενάντια στην ανεργία, δουλειά για όλους μέσα από μία μικρότερη εργασιακή εβδομάδα χωρίς καμία μείωση μισθών!

Αξιοπρεπείς συντάξεις για όλους τους συνταξιούχους τώρα, ανάλογα με το κόστος ζωής! Ποιοτικό σύστημα υγείας για όλους! Αξιοπρεπή στέγαση για όλους, καμία έξωση! Η εργατική τάξη μαζί με τους συμμάχους της πρέπει να παλέψει για τον εργατικό έλεγχο της διανομής τροφίμων και των τιμών, ενάντια στην πείνα. Την κατάργηση του ΦΠΑ και όλων των εξουθενωτικών φόρων που έχουν γονατίσει τις εργαζόμενες μάζες.

Σήμερα είναι θεμελιώδες να παλέψουμε όχι μόνο για την επαναφορά των μισθών και των συνθηκών στα προμνημονιακά επίπεδα, αλλά για αυτά τα αιτήματα που από την φύση τους καθεαυτή δεν μπορούν να εκπληρωθούν από την αστική κοινωνία. Όπως έγραψε ο ίδιος ο Τρότσκι:

«Είναι ανάγκη να βοηθήσουμε τις μάζες, στο προτσές της καθημερινής πάλης, να βρουν τη γέφυρα που ενώνει τις σημερινές διεκδικήσεις τους με το σοσιαλιστικό πρόγραμμα της επανάστασης. Η γέφυρα αυτή πρέπει να περιλαβαίνει ένα σύστημα Μεταβατικών διεκδικήσεων, που θα ξεκινούν από τις σημερινές συνθήκες κι από τη σημερινή συνείδηση των πλατιών στρωμάτων της εργατικής τάξης και θα οδηγούν αμετάκλητα σ’ ένα και μόνο τελικό συμπέρασμα: την κατάχτηση της εξουσίας από το προλεταριάτο».

—«Το Μεταβατικό Πρόγραμμα», Λέον Τρότσκι, Εκδόσεις: «ΑΛΛΑΓΗ», Αθήνα 1985

Κατανοούμε σύμφωνα με την πείρα και τις παραδόσεις του εργατικού κινήματος, ότι η εργατική επανάσταση δεν μπορεί να είναι νικηφόρα χωρίς ένα κόμμα στα πρότυπα του κόμματος των Μπολσεβίκων του Λένιν και του Τρότσκι. Η Τροτσκιστική Ομάδα της Ελλάδας, τμήμα της Διεθνούς Κομμουνιστικής Ένωσης, παρά τις μικρές της δυνάμεις, είναι αφοσιωμένη στην οικοδόμηση ενός γνήσιου επαναστατικού κόμματος της πρωτοπορίας και στην επανασφυρηλάτηση της Τετάρτης Διεθνούς, μιας Διεθνούς που ο Τρότσκι θα αναγνώριζε ως δική του.