Αποκτήστε Συνδρομή στον Μπολσεβίκο, Όργανο της Τροτσκιστικής Ομάδας της Ελλάδας

Αρχείο

	Ο Μπολσεβίκος Τεύχος 6	Οκτώβριος 2020

Κάτω ο Πόλεμος Εναντίον των Προσφύγων!

Πλήρη Πολιτικά Δικαιώματα σε Όλους Όσους Έχουν Φτάσει Εδώ!

Παρακάτω ανατυπώνουμε ένα φυλλάδιο που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο. Από τότε η κυβέρνηση της ΝΔ εκμεταλλεύτηκε την πανδημία του κορωνοϊού για να κατασκευάσει περισσότερα κέντρα κράτησης στη Λέσβο και σε άλλα νησιά. Τον Σεπτέμβριο, το στρατόπεδο της Μόριας κάηκε ολοσχερώς αναγκάζοντας τους πρόσφυγες να τραπούν σε φυγή. Την τελευταία περίοδο η κυβέρνηση έχει πραγματοποιήσει ρεκόρ απελάσεων, ιδιαίτερα από τότε που δημιουργήθηκε η κατασκήνωση-στρατόπεδο του Καρά Τεπέ. Οι πρόσφυγες έχουν προβεί σε διαμαρτυρίες και αρνούνται να μπουν στο Καρά Τεπέ. Το καπιταλιστικό κράτος έχει κινητοποιήσει τους μπάτσους του «πνίγοντας» με χημικά τους πρόσφυγες και αναγκάζοντάς τους να μπουν στην κατασκήνωση-στρατόπεδο.

* * *

Όταν ο Ερντογάν άνοιξε τα σύνορα της χώρας του με την Ελλάδα και την Βουλγαρία στις 28 Φεβρουαρίου, η ρατσιστική αντιμεταναστευτική φρενίτιδα η οποία εξελισσόταν στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες αυξήθηκε ακόμα περισσότερο. Ο Μητσοτάκης απέστειλε μονάδες του στρατού και των ΜΑΤ στα σύνορα του Έβρου, όπου έχουν χρησιμοποιήσει δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου λάμψης και κανόνια νερού για να κρατήσουν έξω τους μετανάστες. Ενώ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έχει απορρίψει τους τουρκικούς ισχυρισμούς ότι έχουν σκοτωθεί έως και τέσσερις πρόσφυγες και έχουν τραυματιστεί άλλοι, σε ένα βίντεο που κυκλοφόρησε στις αρχές Μαρτίου φάνηκαν ξεκάθαρα οι προθέσεις του κράτους δείχνοντας πλάνα όπου από σκάφος της ακτοφυλακής πυροβολούν στη θάλασσα κοντά στη λέμβο των προσφύγων και επιχειρούν να την ανατρέψουν καθώς αυτή πλησίαζε τη Λέσβο. Την ίδια εβδομάδα ένα τετράχρονο αγόρι από την Συρία πέθανε μετά την ανατροπή της λέμβου στην οποία βρισκόταν.

Οι ενέργειες του Ερντογάν έκαναν τους αξιωματούχους της ΕΕ να τρέξουν προς τα ελληνοτουρκικά σύνορα. Μιλώντας, κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στις Καστανιές Έβρου με τον Μητσοτάκη στις 3 Μαρτίου, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δήλωσε: «Τα σύνορα αυτά δεν είναι μόνο ελληνικά, αλλά και ευρωπαϊκά σύνορα.... Ευχαριστώ την Ελλάδα που, στην εποχή μας, αποτελεί την Ευρωπαϊκή μας ασπίδα». Ταυτόχρονα ανακοίνωσε νέα κατασταλτικά μέτρα με στόχο να αποτρέψει τους πρόσφυγες να περάσουν από την Ελλάδα συμπεριλαμβανομένου στις ιμπεριαλιστικές χώρες, μεταξύ άλλων μέσω της ενίσχυσης της Frontex με περισσότερα σκάφη, ελικόπτερα και αεροσκάφη. Η ευθύνη για τα δεινά δεκάδων χιλιάδων προσφύγων στην Ελλάδα και για τον φρικτό αριθμό νεκρών στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο βρίσκεται αποκλειστικά στους ιμπεριαλιστές που κυριαρχούν στην ΕΕ – την Γερμανία, την Γαλλία και την Βρετανία που τώρα έχει αποχωρήσει – καθώς επίσης και στους Έλληνες καπιταλιστές που ενεργούν ως εργαλεία τους.

Περίπου 3,7 εκατομμύρια πρόσφυγες βρίσκονται σήμερα σε καταυλισμούς στην Τουρκία, ο μεγαλύτερος όγκος των οποίων δραπέτευσε από τη σφαγή στη γειτονική Συρία. Στο πλαίσιο της συμφωνίας τον Μάρτιο του 2016 μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ, οι μετανάστες που θα έφταναν στα ελληνικά νησιά επρόκειτο να απελαθούν πίσω στην Τουρκία, ενώ για τους Σύριους πρόσφυγες προέβλεπε τη δυνατότητα να εγκατασταθούν στα κράτη-μέλη της ΕΕ με βάση την ανταλλαγή ένας προς έναν. Όπως είχαμε γράψει τότε, η συμφωνία ήταν «μια κραυγαλέα δωροδοκία από την Μέρκελ για να ξεφορτωθεί τους πρόσφυγες από την ευθύνη της. Υποσχέθηκαν στην Τουρκία βοήθεια ύψους έξι δισεκατομμυρίων ευρώ, απελευθέρωση της βίζας για Τούρκους πολίτες που επισκέπτονται την ΕΕ και επανεκκίνηση της αίτησης μέλους της Τουρκίας προς την ΕΕ που έχει παγώσει» (Ο Μπολσεβίκος, τεύχος 2, Απρίλιος 2017). Απειλώντας να ακυρώσει τη συμφωνία επιτρέποντας μια νέα μαζική εισροή προσφύγων στα κράτη-μέλη της ΕΕ, ο Ερντογάν προσπαθεί να πιέσει την Μέρκελ, τον Μακρόν και τους λοιπούς να υποστηρίξουν τις τουρκικές επιχειρήσεις στη Συρία. Η κίνησή του για άνοιγμα των συνόρων έλαβε χώρα λίγες ημέρες μετά τον θάνατο περισσότερων από 30 Τούρκων στρατιωτών που πολεμούσαν στο πλευρό Σύριων αντιπάλων του καθεστώτος του Άσαντ στην επαρχία Ιντλίμπ, μετά από τον βομβαρδισμό από τις συριακές κυβερνητικές δυνάμεις.

Οι πρόσφυγες που επιχειρούν να φύγουν από την Τουρκία βρίσκονται τώρα παγιδευμένοι στη μέση του πουθενά, διωγμένοι και από τα δύο σύνορα. Όπως ήταν αναμενόμενο, σ’ αυτή τη χώρα ο αντιτούρκικος σοβινισμός αναδύεται από εθνικιστές κάθε απόχρωσης. Προς το παρόν μόνο δακρυγόνα και πυροβολισμοί στον αέρα ρίχνονται μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων συνοριοφυλάκων, αλλά υπάρχει πιθανότητα για κλιμάκωση στη σύγκρουση ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο αντιδραστικά καπιταλιστικά καθεστώτα. Ως προλετάριοι διεθνιστές επιδιώκουμε να κερδίσουμε την εργατική τάξη αυτής της χώρας στο να εναντιωθεί στον ελληνικό εθνικισμό και τον αντιτούρκικο σοβινισμό. Ο εχθρός μας είναι η ελληνική καπιταλιστική τάξη, όχι οι Τούρκοι εργάτες. Λέμε: ούτε μια δεκάρα, ούτε ένα άτομο για τον αστικό στρατό!

Ο ελιγμός του Ερντογάν στο προσφυγικό έρχεται μετά από μια σειρά αντιδραστικών εξελίξεων που έχουν επιδεινώσει τις ήδη αφόρητες συνθήκες για δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες που έχουν παγιδευτεί στα ελληνικά νησιά, όπου και αναγκάζονται να παραμείνουν στο πλαίσιο της συμφωνίας μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ, καθώς και για χιλιάδες ακόμα στην ενδοχώρα. Οδηγημένοι πέρα από τις αντοχές τους λόγω των συνθηκών στο διαβόητο στρατόπεδο της Μόριας, στις 4 Φεβρουαρίου περίπου δύο χιλιάδες μετανάστες βγήκαν στους δρόμους για να απαιτήσουν την ελευθερία τους. Καθώς περίπου 300 πρόσφυγες επιχείρησαν να διαδηλώσουν προς την Μυτιλήνη, τα ΜΑΤ εκτόξευσαν δακρυγόνα πνίγοντας παιδιά και μωρά.

Η Μόρια, που περιγράφεται απλά ως «κολαστήριο» από πρόσφυγες και εθελοντές εργαζόμενους είναι κληρονομιά του ΣΥΡΙΖΑ, ένα καπιταλιστικό κόμμα που ήρθε στην εξουσία με την προδοτική υποστήριξη ολόκληρης της γκάμας ρεφορμιστικών αριστερών ομάδων. Το στρατόπεδο αποτελεί ένα δριμύ κατηγορητήριο ρατσισμού για τον ελληνικό καπιταλισμό και τους βάρβαρους ιμπεριαλιστές νονούς του στην ΕΕ. Χτισμένο για να στεγάσει περίπου 3.000 πρόσφυγες, ξεχειλίζει σήμερα με 20.000, πολλοί από τους οποίους δεν έχουν ούτε καν σκηνή για καταφύγιο. Ο καταυλισμός δεν έχει ηλεκτρικό ρεύμα, διαθέτει μόνο ελάχιστη παροχή ύδρευσης και οι υγειονομικές συνθήκες είναι σοκαριστικές. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί πρόσφυγες που ήδη έχουν υποστεί τραύμα, υποφέρουν από σοβαρά προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας. Ένας μεγάλος αριθμός, συμπεριλαμβανομένων ασυνόδευτων παιδιών, κάνουν απόπειρες αυτοκτονίας ή αυτοτραυματίζονται. Το εργατικό κίνημα πρέπει να απαιτήσει το άμεσο κλείσιμο της Μόριας και όλων των προσφυγικών στρατοπέδων συγκέντρωσης και να χαράξει στα λάβαρά του το κάλεσμα για: Πλήρη πολιτικά δικαιώματα για όλους τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που έχουν φτάσει στη χώρα! Όχι απελάσεις!

Ο Μητσοτάκης σε ομιλία του στη Βουλή τον Νοέμβριο του περασμένου έτους είπε ότι «η Ελλάδα δεν είναι ένα ξέφραγο αμπέλι» και υποσχέθηκε να «αποσυμφορήσει τα νησιά» του Ανατολικού Αιγαίου επιταχύνοντας τις απελάσεις αιτούντων ασύλου στην Τουρκία. Τον Ιανουάριο, η κυβέρνηση ανακοίνωσε σχέδια για την ανέγερση πλωτού φράγματος μήκους 2,7 χιλιομέτρων στη θάλασσα ανοιχτά της Λέσβου για την αποτροπή των προσφυγικών σκαφών. Για να διευκολύνει την εφαρμογή της αντιμεταναστευτικής της ατζέντας, η ΝΔ διέταξε την κατασκευή «κλειστών κέντρων» (δηλαδή φυλακών) για την αντικατάσταση των στρατοπέδων. Ενώ μέχρι σήμερα οι πρόσφυγες είχαν τη δυνατότητα να βγουν από τους καταυλισμούς, επιτρέποντάς τους να έχουν πρόσβαση σε στοιχειώδεις υπηρεσίες, υπό το καθεστώς που προτείνει η ΝΔ όλοι οι πρόσφυγες θα φυλακίζονται μέχρι πολλοί από αυτούς να απελαθούν.

Οι προσπάθειες να αρχίσει η κατασκευή των φυλακών προκάλεσαν την αντίδραση των κατοίκων. Στις 22 Ιανουαρίου, χιλιάδες νησιώτες συμμετείχαν σε μία αντιδραστική κινητοποίηση που προκήρυξε η περιφέρεια, δηλαδή οι ντόπιοι εκπρόσωποι του καπιταλιστικού κράτους. Τα κύρια συνθήματα της κινητοποίησης ήταν «θέλουμε τα νησιά μας πίσω» και «θέλουμε τις ζωές μας πίσω». Εκπροσωπώντας τα συμφέροντα των μικροαστών ιδιοκτητών ξενοδοχείων και των ομοίων τους, που θέλουν οι πρόσφυγες να φύγουν από τα νησιά, οι διαμαρτυρίες – κυρίως στη Λέσβο – κατακλύστηκαν με ελληνικές σημαίες. Με την αυξανόμενη εχθρότητα των ντόπιων προς τους πρόσφυγες έχει σημειωθεί αύξηση των ρατσιστικών επιθέσεων. Ορισμένοι νησιώτες έχουν επιχειρήσει να αποτρέψουν τα προσφυγικά σκάφη από το να προσαράξουν και υπάρχουν συμμορίες αυτόκλητων τιμωρών που περιφέρονται στους δρόμους και επιχειρούν να δείρουν πρόσφυγες, εθελοντές ΜΚΟ ή νησιώτες που είναι ευνοϊκά διακείμενοι προς τους μετανάστες. Ως απάντηση στις προσπάθειες να εμποδιστούν οι οικοδομικές εργασίες, η κυβέρνηση απέστειλε τα ΜΑΤ στη Λέσβο και τη Χίο, όπου και συγκρούστηκαν βίαια με κατοίκους (αλλά δεν βγήκε κερδισμένη).

Μετά τις διαδηλώσεις στη Λέσβο, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να κρατήσει τους πρόσφυγες σε ξερονήσια του Αιγαίου. Αυτό φέρνει στη μνήμη τη βάναυση ιστορία της Ακροναυπλίας, της Μακρονήσου καθώς και άλλων νησιωτικών φυλακών στις οποίες χιλιάδες μέλη του ΚΚΕ, Τροτσκιστές, καθώς και Μακεδόνες αγωνιστές για τη μακεδονική εθνική απελευθέρωση είχαν φυλακιστεί και βασανιστεί από τις ελληνικές κυβερνήσεις, υπό τον Μεταξά, στον εμφύλιο πόλεμο, μετά τον εμφύλιο και ξανά υπό το καθεστώς των συνταγματαρχών.

ΕΕ: Εχθρός των Εργατών και των Μεταναστών

Η ΕΕ είναι μια ασταθής κοινοπραξία καπιταλιστικών κρατών με σκοπό τη μεγιστοποίηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης σε κάθε χώρα και την οικονομική κυριαρχία και υποταγή από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις των πιο αδύναμων κρατών όπως η Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένου μέσω του οικονομικού της εργαλείου του ευρώ. Οι εργαζόμενοι αυτής της χώρας το γνωρίζουμε πολύ καλά, έχοντας υποστεί πάνω από μια δεκαετία επιθέσεων που υπαγορεύονται από τις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες και επιβάλλονται από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υπάρχει πιο ξεκάθαρη απόδειξη για τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ από την καταστροφή που προκαλεί στους εργαζόμενους και από την ανελέητη μεταχείριση απελπισμένων μεταναστών που αναζητούν καταφύγιο από τον πόλεμο και την πείνα. Κάτω η ΕΕ και το Ευρώ! Ελλάδα Έξω Τώρα! Διαγραφή του Χρέους! Για τις Σοσιαλιστικές Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, Ενωμένες σε Εθελοντική Βάση.

Αυτό που οι αστοί πολιτικοί και τα μέσα ενημέρωσης αποκαλούν «προσφυγική κρίση» είναι το αποτέλεσμα των ατελείωτων πολέμων και κατοχών, της εξουθενωτικής φτώχειας, του λιμού, της βάναυσης καταστολής των εργαζομένων και των καταπιεζόμενων μειονοτήτων. Όλα αυτά αποτελούν την κανονική λειτουργία του καπιταλισμού. Η πλειονότητα των προσφύγων που κρατούνται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Ελλάδας εγκατέλειψαν τις εμπόλεμες ζώνες του Αφγανιστάν, του Ιράκ και της Συρίας. Στην Μέση Ανατολή και την Αφρική ολόκληρες χώρες έχουν μετατραπεί σε ερείπια από πολέμους που διεξάγονται κυρίως από τους Αμερικανούς, τους Βρετανούς και τους Γάλλους ιμπεριαλιστές, ωθώντας εκατομμύρια ανθρώπους να αναζητήσουν άσυλο αλλού.

Η ντόπια καπιταλιστική τάξη έχει υπάρξει πρόθυμη συνεργός των ιμπεριαλιστών στα εγκλήματά τους. Η βάση της Σούδας είναι μια εγκατάσταση στρατηγικής σημασίας που τίθεται στη διάθεση των ιμπεριαλιστών για επιθέσεις σε στόχους στην Συρία και αλλού καθώς και για την αστυνόμευση του Αιγαίου ενάντια στις βάρκες προσφύγων. Να κλείσουν η Σούδα και όλες οι βάσεις του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα τώρα! Όλες οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έξω από τα Βαλκάνια και την Μέση Ανατολή!

Στην εποχή του ιμπεριαλισμού, αυτό που ο Μπολσεβίκος ηγέτης Β.Ι. Λένιν αποκάλεσε το «ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού», οι άρχουσες τάξεις μιας μικροσκοπικής χούφτας ισχυρών κρατών – με τις ΗΠΑ, την Γερμανία και την Ιαπωνία να εξέχουν ανάμεσά τους – εξουσιάζουν τον υπόλοιπο κόσμο κυρίως με οικονομικά μέσα, οικειοποιούνται για τον εαυτό τους τη μερίδα του λέοντος από τα κέρδη που παράγονται από το αίμα και τον ιδρώτα των μαζών που μοχθούν σε όλο τον κόσμο. Η δυστυχία που δημιουργείται από τον ιμπεριαλισμό θα σταματήσει μόνο μέσω μιας σειράς επαναστάσεων, στις οποίες το προλεταριάτο, υπό την ηγεσία ενός επαναστατικού κόμματος της πρωτοπορίας που δημιουργήθηκε για το σκοπό αυτό, καταλάβει την εξουσία από την αρπακτική αστική τάξη και αναδομήσει την κοινωνία σε σοσιαλιστική βάση για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εργατών.

Ταξική Πάλη για την Υπεράσπιση των Μεταναστών

Ο επίσημος ρατσισμός των κυβερνήσεων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ ενθάρρυνε φασίστες όπως η Χρυσή Αυγή να εξαπολύσουν δολοφονικές επιθέσεις σε μετανάστες και αιτούντες άσυλο. Η παρουσία της Χρυσής Αυγής στη Λέσβο, ξεγυμνώνει τη θεωρία ότι η δίκη της ηγεσίας της έχει βάλει τέλος σε αυτούς τους φυλετικούς τρομοκράτες. Ενώ κάποιες φορές χρειάζεται να μαζεύουν το λουρί των φασιστικών μαντρόσκυλών τους, οι καπιταλιστές θα τους κρατούν πάντα ως εφεδρεία για να τους χρησιμοποιήσουν όταν τα «κανονικά» αστυνομικά και στρατιωτικά μέτρα είναι ανεπαρκή για να σταματήσουν μια επαναστατική εργατική τάξη που απειλεί την αστική ιδιοκτησία. Οι φασίστες ευδοκιμούν στις άθλιες οικονομικές συνθήκες που προέκυψαν από την καταστροφή της χώρας που υπαγορεύεται από την ΕΕ, κυρίως ανάμεσα στους κατεστραμμένους μικροαστούς. Σήμερα στοχεύουν μετανάστες και αριστερούς, αλλά απώτερος στόχος τους είναι να συντρίψουν το οργανωμένο εργατικό κίνημα. Μαζικές κινητοποιήσεις, με επίκεντρο την κοινωνική δύναμη της εργατικής τάξης – συμπεριλαμβανομένης της σημαντικής μεταναστευτικής συνιστώσας της – μπορούν και πρέπει να σαρώσουν την Χρυσή Αυγή και τους ομοίους της από τους δρόμους. Καμία αυταπάτη στο καπιταλιστικό κράτος! Για κινητοποιήσεις των εργατικών σωματείων/μειονοτήτων για να σταματήσουμε τους φασίστες!

Οι Έλληνες καπιταλιστές για να διατηρήσουν την εξουσία τους, στηρίζονται στη διαίρεση της εργατικής τάξης σε εθνικές και φυλετικές γραμμές, όπως και σε διαφορές φύλου. Το ελληνικό προλεταριάτο πρέπει να κινητοποιηθεί για να υπερασπιστεί τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

Στην επιδίωξή τους να διχάσουν τους εργαζόμενους και να περιφρουρήσουν την εθνική ενότητα υποδαυλίζοντας εθνικό σοβινισμό, οι καπιταλιστές χρησιμοποιούν τη βοήθεια και τη στήριξη των τωρινών παραπλανητικών ηγετών της εργατικής τάξης, της γραφειοκρατίας των εργατικών σωματείων στην κορυφή της ΓΣΣΕ και της ΑΔΕΔΥ, οι οποίοι είναι δεσμευμένοι στο καπιταλιστικό σύστημα εκμετάλλευσης. Μετά βίας έχουν κουνήσει το μικρό τους δαχτυλάκι για να υπερασπίσουν τα μέλη τους, πόσο μάλλον για να κινητοποιηθούν στην υπεράσπιση των προσφύγων. Η αστική τάξη έχει κατορθώσει για περισσότερο από μια δεκαετία να εξαπολύσει τη μία επίθεση μετά την άλλη στις ζωές των εργατών, σε μεγάλο βαθμό χάρη στους γραφειοκράτες των σωματείων – συμπεριλαμβανομένου του ΠΑΜΕ – που προτιμούν να βλέπουν τα μέλη τους να λιμοκτονούν από το να διεξάγουν μια αποτελεσματική ταξική πάλη που θα απειλούσε την ίδια την ύπαρξη της ΕΕ που υποστηρίζουν και που θα αναδείκνυε την ανάγκη για την ανατροπή ολόκληρου του σάπιου συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης που οι γραφειοκράτες προασπίζουν. Αυτό που είναι αναγκαίο είναι η οικοδόμηση μιας νέας ηγεσίας των εργατικών σωματείων που θα είναι δεσμευμένη στην ταξική πάλη, και που θα βρίσκεται πολιτικά αντίθετη με την τωρινή ξεπουλημένη γραφειοκρατία. Αυτό το καθήκον είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη σφυρηλάτηση ενός επαναστατικού εργατικού κόμματος. Ένα τέτοιο κόμμα πρέπει να δρα ως «λαϊκός κήρυκας» που θα προασπίζεται τον αγώνα όλων των καταπιεζόμενων.

«Ανοιχτά Σύνορα»: Μια Φιλελεύθερη Ουτοπική Απάντηση

Η οικοδόμηση ενός τέτοιου κόμματος δεν είναι ο στόχος οργανώσεων όπως αυτών που είναι στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ για πολλά χρόνια παρουσιάζονται ως οι «αριστεροί» υπερασπιστές των μεταναστών και των προσφύγων. Στην πραγματικότητα όμως με το κάλεσμα για «ανοιχτά σύνορα» για τους πρόσφυγες, εξυπηρετούν στην προώθηση ψευδαισθήσεων τόσο προς την ελληνική μπουρζουαζία όσο και προς το «ανθρωπιστικό» προσωπείο των ιμπεριαλιστών της ΕΕ.

Το κάλεσμα των ρεφορμιστών για «ανοιχτά σύνορα» είναι ουτοπικό και αντιδραστικό. Η ιδέα ότι οι καπιταλιστές μπορεί να ανοίξουν τα σύνορά τους, ισοδυναμεί με την αντίληψη ότι θα εξαλείψουν το καπιταλιστικό κράτος και επομένως το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Καμία καπιταλιστική άρχουσα τάξη δεν θα παραδώσει εθελοντικά τον έλεγχο των συνόρων της και του εδάφους της και τα ξεχωριστά κράτη στην ΕΕ δεν το έχουν πράξει. Οι μεμονωμένες μπουρζουαζίες διεκδικούν τη δική τους εξουσία αν και στις πιο αδύναμες χώρες η εξουσία τους περιορίζεται από τους ιμπεριαλιστές. Επιπλέον, για τους ιμπεριαλιστές τα «ανοιχτά σύνορα» στις χώρες που καταπιέζουν διευκολύνουν τη διείσδυση του κεφαλαίου και την εξάλειψη της εθνικής κυριαρχίας των ασθενέστερων χωρών. Αυτό έχει αποδειχτεί ξεκάθαρα από τον βιασμό της Ελλάδας ειδικά από τον γερμανικό ιμπεριαλισμό. Μόνο με την έλευση μιας παγκόσμιας, αταξικής κομμουνιστικής κοινωνίας και την απονέκρωση του κράτους δεν θα υπάρχουν σύνορα. Το να υποστηρίζει κανείς οτιδήποτε άλλο, σημαίνει την άρνηση της σοσιαλιστικής επανάστασης για την περαιτέρω εξέλιξη της ανθρωπότητας, και εξυπηρετεί μόνο στο να τροφοδοτεί ψευδαισθήσεις για τον μετασχηματισμό ενός πιθανού «ανθρώπινου» καπιταλιστικού συστήματος.

Στη ρητορική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για «Ελεύθερη μετακίνηση προσφύγων και μεταναστών σε όλες τις χώρες της Ευρώπης….» («ΑΝΤΑΡΣΥΑ Λέσβου: Να σταματήσουμε τις αντιπροσφυγικές πολιτικές και την φασιστική απειλή», 21/02/2020) εναπόκειται ο εκθειασμός της συνθήκης του Σένγκεν για τη δήθεν «ελεύθερη μετακίνηση» μέσα στην ΕΕ, και η ψευδαίσθηση ότι μπορεί να υπάρξει ευρωπαϊκή ενοποίηση. Όμως η βασική έγνοια των ιμπεριαλιστών της ΕΕ είναι η ελεύθερη μετακίνηση του κεφαλαίου συμπεριλαμβανομένων των ξένων εργατών που τους χρειάζονται για να εκμεταλλευτούν την εργασία τους. Η «ελεύθερη μετακίνηση» προωθεί τον μύθο ότι η ΕΕ μπορεί να γίνει ένα είδος υπερκράτους που θα στέκεται πάνω από τα έθνη-κράτη, και που θα έχει την εξουσία να καταργεί τα εθνικά σύνορα. Ο Λένιν είχε διατυπώσει τον Αύγουστο του 1915:

«…οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα σε καπιταλιστικό καθεστώς είτε είναι απραγματοποίητες, είτε είναι αντιδραστικές.

«Φυσικά είναι δυνατές προσωρινές συμφωνίες ανάμεσα σε καπιταλιστές και ανάμεσα σε κράτη. Μ’ αυτή την έννοια μπορεί να δημιουργηθούν και οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, σαν συμφωνία των ευρωπαίων καπιταλιστών...με ποιο σκοπό; Μόνο με το σκοπό να πνίξουν από κοινού το σοσιαλισμό στην Ευρώπη…»

—Για το Σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης (Εκδόσεις: Σύγχρονη Εποχή, Άπαντα Λένιν, τόμος 26, Αθήνα 1988)

Δεν μπορεί να υπάρξει προοδευτική μεταναστευτική πολιτική στον καπιταλισμό, και δεν είναι δουλειά των κομμουνιστών να προτείνουν εναλλακτικές πολιτικές στην αστική τάξη. Ο στόχος μας είναι να οργανώσουμε την κοινωνική δύναμη του προλεταριάτου για να διαλύσει το καπιταλιστικό σύστημα και να εγκαθιδρύσει την εργατική εξουσία.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί για την «κατάργηση της ρατσιστικής Συμφωνίας Δουβλίνου», (Αφήστε τους να περάσουν! Σύνορα ανοιχτά σε Ελλάδα και Ευρώπη για την προσφυγιά! 05/03/2020). Οι κανονισμοί της Συμφωνίας του Δουβλίνου ΙΙΙ καθορίζουν ότι τα κράτη-μέλη μπορούν να απελάσουν τους πρόσφυγες στην πρώτη χώρα της ΕΕ απ’ όπου εισήλθαν, η οποία έπειτα αποφασίζει εάν θα τους κρατήσει ή εάν θα τους απελάσει. Στην πράξη αυτό σημαίνει χιλιάδες πρόσφυγες να μαραζώνουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, στην Ελλάδα και αλλού, που έχουν δημιουργηθεί κατόπιν εντολής του γερμανικού ιμπεριαλισμού.

Επιλέγοντας να εναντιωθεί σε συγκεκριμένους κανονισμούς της ΕΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ διαδίδει τον ιμπεριαλιστικό μύθο ότι η ΕΕ είναι ένα «υπερκράτος» που υπερβαίνει τα σύνορα των κρατών-μελών. Στο ρεφορμιστικό πλαίσιο μιας «κοινωνικής Ευρώπης», παρέχουν σιωπηρή υποστήριξη στην ΕΕ, υποδηλώνοντας ότι χωρίς το Δουβλίνο ΙΙΙ η ΕΕ θα ήταν λιγότερο καταπιεστική. Οι γνήσιοι Λενινιστές της Διεθνούς Κομμουνιστικής Ένωσης (ΔΚΕ) και το ελληνικό της τμήμα η Τροτσκιστική Ομάδα της Ελλάδας (ΤΟΕ) εναντιώνεται στην ΕΕ ως σύνολο από θέση αρχής και καλεί για προλεταριακή διεθνιστική πάλη για να διαλύσουμε αυτή την καταπιεστική κοινοπραξία.

ΚΚΕ: Συνθηκολόγηση με τον Αστικό Εθνικισμό

Στην ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στις 3 Μαρτίου «Για τις εξελίξεις στο προσφυγικό και τα μέτρα της κυβέρνησης» (kke.gr), η ηγεσία του ΚΚΕ απαιτεί «Να κλείσουν όλα τα hot spots στα νησιά του Αιγαίου και να μη δημιουργηθούν νέα, ούτε κλειστά, ούτε ανοιχτά». Ενώ με αυτό το κάλεσμα προσπαθούν να παρουσιαστούν ότι ανησυχούν για τους πρόσφυγες που είναι «ξεριζωμένοι απ’ τους πολέμους και τις επεμβάσεις που έχουν εξαπολύσει οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, με τη στήριξη όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, για τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου», στην πραγματικότητα η θέση του ΚΚΕ, η οποία συμβαδίζει με τις αντιδραστικές διαμαρτυρίες στα νησιά, είναι να φύγουν οι πρόσφυγες από την Ελλάδα. Στην ίδια ανακοίνωση το ΚΚΕ απαιτεί: «Άμεσος απεγκλωβισμός από τα νησιά και με γρήγορες διαδικασίες να πάνε στις χώρες προορισμού τους». Το ΚΚΕ καταγγέλλει αυτό το οποίο αποκαλεί «τον επικίνδυνο κοσμοπολιτισμό της θεωρίας των “ανοιχτών συνόρων”». Αλλά εφόσον το ΚΚΕ επίσης απαιτεί «η ΕΕ και ο ΟΗΕ να οργανώσουν διαδικασίες υποβολής αιτήσεων ασύλου μέσα στην Τουρκία και στα σύνορα με την Ελλάδα και στα σύνορα με την Συρία…» η θέση του ισοδυναμεί με το κάλεσμα για «ανοιχτά σύνορα» (εκτός των ελληνικών συνόρων!).

Η πίστη του ΚΚΕ τόσο στην προθυμία των Ελλήνων καπιταλιστών όσο και στη θέληση των ιμπεριαλιστών της ΕΕ και του ΟΗΕ να προσφέρουν βοήθεια στα εκατομμύρια των προσφύγων προσπερνώντας την Ελλάδα ή με ασφαλή διέλευση έξω από την Ελλάδα, σπέρνει αυταπάτες ότι οι ιμπεριαλιστές με το αίμα εκατομμυρίων θυμάτων στα χέρια τους, μπορούν να πιεστούν για να δράσουν ανθρωπιστικά, προς το συμφέρον των προσφύγων και των μεταναστών.

Η στάση του ΚΚΕ ως ασυμβίβαστου αντιπάλου της ΕΕ αποκαλύφθηκε ως παντελώς κούφια όταν κάλεσε για άκυρο στο δημοψήφισμα στις 5 Ιουλίου 2015 για περισσότερη λιτότητα της ΕΕ στους εργαζόμενους. Αυτή η προδοτική στάση θα μπορούσε να είχε δώσει τη νίκη στην πλευρά του «ναι», δίνοντας με αυτό τον τρόπο ένα νόμιμο «ναι» στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για περισσότερες επιθέσεις, ενώ η συντριπτική ψήφος του «όχι» ήταν ένα ηχηρό μήνυμα προς τα ιμπεριαλιστικά παράσιτα της ΕΕ. Με τα καλέσματά του για «Κατάργηση των κανονισμών του Δουβλίνου» το ΚΚΕ δείχνει ότι μοιράζεται με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ τη ρεφορμιστική αντίληψη ότι η ΕΕ είναι ένα είδος ευρωπαϊκού «υπερκράτους» και όχι μια σειρά συνθηκών που συνάπτονται από τα κράτη.

Το ΚΚΕ, με σημαντικό τμήμα του προλεταριάτου στις γραμμές του, αποτελεί το κύριο εμπόδιο για τη δημιουργία ενός γνήσιου επαναστατικού κόμματος της πρωτοπορίας, διότι εμποτίζει την εργατική τάξη με ελληνικό εθνικισμό, προσφέροντας πολύτιμη βοήθεια στην αστική τάξη στο να διχάζει το προλεταριάτο και αποπροσανατολίζοντάς το για το ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός. Έτσι, το ΚΚΕ στην ανακοίνωση στις 3 Μαρτίου ανησυχεί υπερβολικά για την «αναγκαία φύλαξη των συνόρων στον Έβρο» και για την «επιθετική στάση της τουρκικής αστικής τάξης σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων άλλων χωρών και την καταπάτηση των συμφωνιών που καθορίζουν τα σύνορα, όπως είναι η Συμφωνία της Λοζάνης». Όπως πάντα, το θεμελιώδες ζήτημα για το ΚΚΕ είναι η υπεράσπιση των ελληνικών αστικών συνόρων ενάντια στην Τουρκία, υποστηρίζοντας αιματοβαμμένες ιμπεριαλιστικές συνθήκες, δένοντας τους Έλληνες εργάτες με τη δική τους αστική τάξη ενάντια στα ταξικά αδέρφια τους στην Τουρκία. Επιπλέον το κάλεσμα προς τη ΝΔ «να δείξει τον “τσαμπουκά” της απέναντι σε ΕΕ και ΝΑΤΟ» δείχνει ότι το ΚΚΕ προσπαθεί να πιέσει την κυβέρνηση της ΝΔ να υπερασπίσει με περισσότερη πυγμή τα συμφέροντα και την εδαφική ακεραιότητα της καπιταλιστικής πατρίδας.

Για την Επανασφυρηλάτηση της Τετάρτης Διεθνούς

Ο αγώνας για την ενότητα και την ακεραιότητα της εργατικής τάξης κατά του σοβινισμού και του ρατσισμού είναι ζωτικής σημασίας για την προλεταριακή πρωτοπορία. Επιδιώκουμε να οικοδομήσουμε ένα διεθνές επαναστατικό εργατικό κόμμα όπως το Μπολσεβίκικο Κόμμα που ηγούνταν ο Β.Ι. Λένιν και ο Λέον Τρότσκι. Ως Μαρξιστές, η προοπτική μας είναι να κινητοποιήσουμε την πολυεθνική εργατική τάξη στην πάλη ενάντια στην ρατσιστική καταπίεση και στις διακρίσεις που είναι ενδημικές στο καπιταλιστικό σύστημα.* Ο αγώνας για πλήρη πολιτικά δικαιώματα για όλους όσους έχουν φτάσει μέχρι εδώ είναι μέρος της πάλης για να σαρώσουμε τη βάναυση εξουσία του καπιταλισμού μέσα από μια σειρά σοσιαλιστικών επαναστάσεων σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για την οικοδόμηση αταξικών, ισότιμων κοινωνιών που θα βασίζονται στην αφθονία, όπου όλοι θα είναι σε θέση να ζήσουν ελεύθεροι από την τυραννία.

* Στην προηγούμενη έκδοση γράφαμε: «Ως Μαρξιστές, η προοπτική μας είναι να κινητοποιήσουμε την πολυεθνική εργατική τάξη στον αγώνα ενάντια σε όλους τους ρατσιστικούς νόμους των καπιταλιστών για τη μετανάστευση». Η παραπάνω πρόταση έρχεται σε αντίφαση με την γραμμή μας στο υπόλοιπο άρθρο, υπονοώντας μια θέση ανοιχτών συνόρων σε σχέση με το αστικό κράτος. Μέχρι η έλευση του σοσιαλισμού βάλει τέλος στις υλικές ελλείψεις, δεν είναι δυνατόν να απονεκρωθεί το κράτος και επομένως να καταργηθούν τα σύνορα και οι μεταναστευτικοί νόμοι. Επιπρόσθετα, αν και εναντιωνόμαστε στους ρατσιστικούς νόμους, η παραπάνω πρόταση θέτει την ταξική πάλη σε κοινοβουλευτικά πλαίσια. Η προοπτική μας είναι να ανυψώσουμε τη συνείδηση της εργατικής τάξης κινητοποιώντας την στην υπεράσπιση των μεταναστών και στην πάλη για πλήρη πολιτικά δικαιώματα για όλους όσους έχουν φτάσει στη χώρα, όπως εξηγούμε στο άρθρο.