Platforma Spartakusowców 16

Październik 2012

Głosujcie na KKE! Żadnego głosu na Syrizę!

Tłumaczenie z języka angielskiego tekstu ulotki z 5 czerwca 2012 r., rozprowadzanej przez naszych towarzyszy z Trockistowskiej Grupy Grecji (TGG, zob. Workers Hammer nr 219, lato 2012).

Grecka sekcja Międzynarodowej Ligi Komunistycznej (Czwarto-Międzynarodówkowej) wzywa robotników, mniejszości i wszystkich przeciwników kapitalistycznego zaciskania pasa, by 17 czerwca głosowali na kandydatów Komunistycznej Partii Grecji (KKE). Główną sprawą dla greckiej klasy robotniczej jest dzisiaj odrzucenie niszczycielskich ataków dyktowanych przez trojkę [Unia Europejska, Europejski Bank Centralny i Międzynarodowy Fundusz Walutowy] i narzucanych przez grecką burżuazję. Znacząca ilość głosów oddana na KKE – która jest w opozycji wobec UE – byłaby policzkiem wymierzonym imperialistom i ich greckim lokajom, oraz dodałaby wigoru obronnym walkom robotników toczonym w całej Europie.

KKE słusznie przeciwstawia się perspektywie Syrizy utrzymywania „Grecji w UE i NATO oraz nietkniętych kapitalistycznych stosunków produkcji” (strona internetowa KKE, „Between Two Tough Battles”, 23 maja). Pomimo silnej presji, by działać razem, KKE odrzuca apel Syrizy o utworzenie „lewicowego”, burżuazyjnego rządu. Syriza opowiada się za pozostaniem w imperialistycznej UE i strefie euro, jednocześnie utrzymując, że jest w stanie „renegocjować” pakiet zaciskania pasa. Jako proletariaccy internacjonaliści z zasady przeciwstawiamy się imperialistycznej UE, jak również jednolitej walucie. Sprzeciw ten leży u podstaw naszej perspektywy walki o socjalistyczne stany zjednoczone Europy. Społeczeństwa socjalistycznego nie da się stworzyć w granicach samej tylko Grecji.

KKE słusznie odnotowuje, że główna siła w Syrizie, „Koalicja Ruchów Lewicy i Ekologii” (SYN) głosowała za Traktatem z Maastricht z 1992 r., popiera UE i „przystąpiła do antykomunistycznej kampanii przeciw ZSRR” („Between Two Tough Battles”, 23 maja). Dziś gupy pseudotrockistowskie, które również pozdrowiły kontrrewolucję w Związku Radzieckim, w tym Socjalistyczna Partia Robotnicza (SEK) i Xekinima, sytuują się na prawo od KKE, którą potępiają za odrzucenie wezwania Syrizy do przystąpienia z nimi do koalicji rządowej. Mówimy: Precz z UE! Żadnego głosu na Syrizę!

Nasze wezwanie do głosowania na KKE w tych wyborach jest zastosowaniem taktyki krytycznego poparcia zarysowanej w „Dziecięcej chorobie »lewicowości« w komunizmie” Lenina w 1920 r. Popieramy kandydatów KKE, ale jednocześnie dzielą nas fundamentalne różnice programowe. Nasz program jest proletariacki, rewolucyjny i internacjonalistyczny, KKE natomiast ulega greckiemu nacjonalizmowi, czołowej przeszkodzie w zbudowaniu partii rewolucyjnej w Grecji. Ich perspektywa „władzy ludu” zastępuje proletariat, jedyną klasę mającą siłę, by obalić kapitalizm, bezklasowym „ludem”, zamazując tym samym główny podział w społeczeństwie kapitalistycznym – podział klasowy. Populizm KKE, wyrażany w przeciwstawianiu „ludu” „monopolom”, jest sprzeczny z zasadą klasowej niezależności proletariatu od burżuazji.

Rasistowskie ataki na imigrantów dokonywane przez faszystów z Chrysi Avgi (Złotej Jutrzenki) muszą być pilnie zatrzymane przez zorganizowane grupy robotnicze, zmobilizowane do obrony imigrantów oraz do wymiecenia faszystowskiego plugastwa z ulic. KKE ma dostateczne wpływy w związkach zawodowych, by tego dokonać, niestety jej nacjonalistyczny populizm jest tutaj barierą. Zamiast mobilizować robotników i imigrantów przeciw Złotej Jutrzence, stanowiącej zagrożenie dla całej zorganizowanej klasy robotniczej, KKE wzywa do głosowania te same zacofane warstwy społeczeństwa, które dopiero co głosowały na te faszystowskie szumowiny. KKE żąda: „ludzie pracy, którzy głosowali na Złotą Jutrzenkę muszą skorygować swój wybór” (oświadczenie KKE dla prasy z 2 czerwca).

KKE nadmienia, że „w latach 50. i 80. KKE tworzyła »lewicowe« sojusze” i twierdzi, że „wyciągnęła wartościowe wnioski ze swojego doświadczenia dotyczącego polityki zawierania sojuszy i nie zamierza powtarzać podobnych błędów” („Between Two Tough Battles”, 23 maja). W rzeczywistości jednak nie były to błędy lecz zdrady wynikające z ich stalinowskiego programu. Pomimo obecnej odmowy uczestniczenia w rządzie koalicyjnym przez KKE, politycznie nie zerwała ona z programem, który doprowadził ją do wstąpienia do burżuazyjnych rządów w przeszłości.

Nasz międzynarodowy nurt aktywnie walczył, na ile tylko pozwalały nasze siły, o obronę Związku Radzieckiego przed kontrrewolucją. Opowiadaliśmy się również za proletariacką rewolucją polityczną przeciw biurokracji stalinowskiej, której polityka „socjalizmu w jednym kraju” i „pokojowego współistnienia” z imperializmem podkopywała obronę ZSRR i w końcu doprowadziła do kontrrewolucji w latach 1991-92 – porażki mas ludzi pracy całego świata.

Wraz z niniejszym wezwaniem do głosowania na KKE szeroko rozprowadzamy artykuł „Banki wyniszczają ludzi pracy w Grecji”, aby przedstawić szerszym kręgom czytelników nasze polityczne poglądy także w innych kwestiach. Dążymy do zjednoczenia w polityczną formację tych sił, które zgadzają się z wyrażoną tam polityką.